Pierwsza żywa szopka na świecie

Greccio to miejsce, w którym św. Franciszek z Asyżu stworzył pierwszą w dziejach żywą szopkę bożonarodzeniową. Miało to miejsce 24 grudnia 1223 roku. Pomysł był wówczas bardzo nowatorski, mówi się, że wyprzedził epokę. Żywe szopki zaczęto tworzyć przy kościołach dużo później.

Wiedzę o pierwszej szopce przekazuje św. Bonawentura, który już w XIII wieku spisał żywot św. Franciszka. Szopka w Greccio była pierwowzorem jasełek – scenki opowiadającej o Narodzeniu Pańskim. Franciszek pragnął w ten sposób przybliżyć prostym ludziom tajemnicę zbawienia. Grotę wypełniono sianem. Złożono na nim wyrzeźbioną w drzewie figurkę Jezusa, a obok niego ustawili żywego woła i osła. W postacie Świętej Rodziny wcielili się mieszkańcy Greccio. Odegrali oni na żywo scenę narodzenia. Święty użył w tym celu żywego osła i woła.

Gdy w 1225 roku zmarł św. Franciszek, jego zakon kontynuował zwyczaj budowania szopek. Okazało się, że ten prosty sposób prezentowania treści ewangelicznych w szczególny sposób trafia do wiernych.

Początkowo szopki powstawały tylko przy klasztorach franciszkańskich, jednak z czasem tradycja ich budowania rozpowszechniła się w całej Europie. W Polsce tradycja ta pojawiła się pod koniec XIII wieku z inicjatywy zakonu franciszkanów.

Źródło: KAI/IAR