Wystawa „Ludwik Wawrzynowicz” w Gabinecie Wybitnych Częstochowian

wawrzynowicz 2

W Ratuszu zagościła kolejna niezwykła osobowość Częstochowy – w Gabinecie Wybitnych Częstochowian można oglądać wystawę poświęconą Ludwikowi Wawrzynowiczowi. Był promotorem życia muzycznego w naszym mieście, założycielem szkoły muzycznej, pedagogiem, kompozytorem, człowiekiem wielce zasłużonym dla rozwoju życia muzycznego.

Wystawa powstała ze wspólnej inicjatywy dyrektora muzeum Janusza Jadczyka oraz Wandy Malko, wnuczki Ludwika Wawrzynowicza.

– Eksponaty pochodzą od pani Wandy Malko. Są to głównie zbiory rodzinne, my wspomogliśmy jako muzeum w bardzo drobnym aspekcie. Część zbiorów pochodzi z Biblioteki Publicznej w Częstochowie, dlatego że Ludwik Wawrzynowicz był też publicystą, autorem wielu tekstów opisujących na łamach prasy ówczesne życie Częstochowy – mówi Katarzyna Ozimek z Muzeum Częstochowskiego.

O życiu i działalności wybitnego częstochowianina z wyboru opowiada Wanda Malko, również muzyk:

– Ludwik Wawrzynowicz urodził się w Warszawie w 1870 roku. Tam uzyskał wykształcenie muzyczne – był absolwentem Konserwatorium Warszawskiego. Studiował grę na fortepianie, na organach, kompozycję, między innymi u sławnego kompozytora Zygmunta Noskowskiego. W 1902 roku zdecydował się przyjechać do Częstochowy. Namówił go do tego absolwent Warszawskiej Uczelni Medycznej – lekarz, dr Józef Pietrasiewicz, który został prezesem Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Częstochowie. To on namówił Wawrzynowicza, aby przyjechał do Częstochowy i objął stanowisko dyrektora i dyrygenta Lutni. Ludwik Wawrzynowicz pełnił tę funkcję przez dwa lata, po czym zrezygnował i wyjechał do Warszawy. Ale ponieważ obserwował tutejsze środowisko muzyczne, zauważył, jakie są mankamenty, potrzeby i braki w tym środowisku, powrócił tu zatem w 1904 roku i postanowił założyć w Częstochowie szkołę muzyczną. Był założycielem pierwszej świeckiej szkoły muzycznej w Częstochowie, szkoły, której działalność jest kontynuowana do dzisiaj. Oprócz utworzenia szkoły muzycznej, w której uczył między innymi gry na fortepianie i niektórych przedmiotów teoretycznych, prowadził też bardzo bogatą działalność upowszechnieniową na rzecz muzyki. Był stałym sprawozdawcą muzycznym „Gońca Częstochowskiego”, autorem około 400 artykułów o tematyce muzycznej.

Wawrzynowicz był również kompozytorem. Z jego twórczości zachowało się do dzisiaj ponad sto utworów znajdujących się w zbiorach rodzinnych, w Bibliotece Jasnogórskiej i w Bibliotece Narodowej w Warszawie.

Organizował ogromną ilość koncertów. Dzięki swoim kontaktom ze środowiskiem warszawskim zapraszał tutaj najwybitniejszych artystów polskich: pianistów, wiolinistów, śpiewaków, chóry; warszawska Lutnia dwukrotnie koncertowała w Częstochowie.

Znamiennym rokiem był rok 1909., rok otwarcia Wystawy Przemysłu i Rolnictwa w Częstochowie, podczas której Ludwik Wawrzynowicz organizował imprezy muzyczne, odbywające się na terenach wystawowych. Skomponował także marsza, którego nagrała warszawska orkiestra i który był prawykonany na otwarciu wystawy, a potem wykonywany wielokrotnie w jej trakcie.

Współpracował z kościołem częstochowskim – tworzył oprawę muzyczną dla wielkich świąt kościelnych, gdyż od 1935 roku był głównym muzykiem na Jasnej Górze. Kierował wszystkimi chórami, a jego syn, Tadeusz Wawrzynowicz, zespołami muzycznymi. Był także pierwszym organizatorem audycji muzycznych, upowszechniających muzykę wśród młodzieży szkolnej.

Prowadził niezwykle rozległą działalność. Można się zastanawiać, kiedy to wszystko zdążył robić. Praca w szkole muzycznej, również w kilku szkołach oświatowych, setki artykułów, kompozycje, działalność koncertowa… Bardzo wiele było jego inicjatyw, które są do dziś bardzo istotne dla rozwoju życia muzycznego w Częstochowie.

Nakładem Muzeum Częstochowskiego ukazała się w 2006 r. książka „Ludwik Wawrzynowicz (1870 – 1957).  Pedagog, kompozytor i działacz społeczny” autorstwa Janusza Jadczyka.

AD

 

wawrzynowicz 4 wawrzynowicz 6 wawrzynowicz 2 wawrzynowicz 1