Bp A. Przybylski o rocznicy poświęcenia Archikatedry: „Stąd wypływa żywa woda”
Bp Andrzej Przybylski odprawił uroczystą Mszę św. z okazji 68. rocznicy poświęcenia Bazyliki Archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie. Podczas Eucharystii w poniedziałek 29 października biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej mówił m.in. o historii i znaczeniu parafii Świętej Rodziny jako matki częstochowskiego Kościoła:
[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2018/10/Rocznica_poswiecenia_archikatedry_HOMILIA_bp_Andrzej_Przybylski.mp3]Jak mówi bp Andrzej Przybylski, wspominanie poświęcenia Bazyliki archikatedralnej ma fundamentalne znaczenie dla archidiecezji częstochowskiej:
[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2018/10/Rocznica_poswiecenia_archikatedry_bp_Andrzej_Przybylski.mp3]W roku 1902 wzniesiono fundamenty całego obiektu do wysokości cokołu. Dnia 7 września tegoż roku bp Stanisław Zdzitowiecki, pasterz diecezji kujawsko-kaliskiej poświęcił kamień węgielny. Zdecydowano również budującemu się kościołowi nadać tytuł Świętej Rodziny. W roku 1903 wzniesiono mury do wysokości naw bocznych, a w roku następnym podniesiono je do wysokości gzymsu nawy głównej. W 1905 roku przykryto dachem mury nawy głównej, dając modrzewiową więźbę dachową i kryjąc całość dachówką. Wskutek braku funduszów i zadłużenia, sięgającego 60 tys. rubli przerwano dalsze prace. Ksiądz prałat Konstanty Waberski zmarł w maju 1907 r.
Wszystkie swoje oszczędności przekazał na budujący się kościół. Nowy proboszcz parafii św. Zygmunta ksiądz kanonik Marian Fulman (późniejszy biskup lubelski) podjął w sierpniu 1907 roku dalszą budowę. Prowizorycznie urządzono wnętrze kościoła i w takim stanie poświęcił go ojciec Euzebiusz Rejman, przeor Zakonu Paulinów z Jasnej Góry w dniu 7 grudnia 1907 r.
W roku 1908 ukończono szczyty kaplic w transepcie, wytynkowano wnętrze prezbiterium i transept, położono prowizoryczną posadzkę, zaszklono okna, oraz prowizorycznie wyposażono prezbiterium.
W dniu 8 grudnia 1908 roku w prowizorycznie przysposobionym kościele została odprawiona pierwsza Msza św. przez ojca Euzebiusza Rejmana. Wskutek braku funduszów, trudnych warunków niewoli narodowej, oraz dramatu pierwszej wojny światowej na kilka lat (tj. od 1908 – 1917) stanęły prace wykończeniowe.
Decydującym momentem w historii budowy kościoła Świętej Rodziny było utworzenie przy nim, przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego, w dniu 29 października 1917 roku odrębnej parafii pod wezwaniem Świętej Rodziny, wydzielonej z parafii św. Zygmunta. W latach 1917-22 zelektryfikowano budujący się kościół wyposażono go w konieczny sprzęt i aparaty liturgiczne. W 1922 roku dokończono elewację kościoła: zewnętrzne arkady, szczyt frontowy i gzymsy. W latach 1923-24 zadaszono niedokończone wieże, w 1925 roku wyłożono fasadę kościoła cegłą licówką, zbudowano wieżę sygnaturki i zdjęto rusztowania, dzięki czemu jego monumentalna bryła mogła się ukazać w całej pełni.
Prawdziwie historyczną chwilą dla wznoszonej świątyni było powstanie diecezji częstochowskiej w dniu 28 października 1925 roku, na mocy bulli papieża Piusa XI „Vixdum Poloniae unitas”. Częstochowa została wyznaczona na stolicę nowej diecezji, a będący w stanie budowy kościół Świętej Rodziny – na kościół katedralny. Odtąd troskę o losy tej sakralnej budowli, obok niestrudzonego księdza infułata Bolesława Wróblewskiego, wziął na siebie pierwszy biskup częstochowski Teodor Kubina (1925 – 1951) oraz cała diecezja. Dzięki funduszom gromadzonym przez biskupa częstochowskiego, zwłaszcza od Polaków zza oceanu, w 1926 roku udało się zasklepić nawy boczne, zaszklić okna całej katedry oraz zbudować chór. W 1927 roku dokończono tynkowanie całego wnętrza katedry, usunięto rusztowania w nawach, ułożono szerokie schody prowadzące z placu do katedry i w dniu 6 grudnia oddano ją do użytku. W 1934 roku wprawiono witraże do okien w prezbiterium według projektu artystów Winiarza i Rozena oraz założono centralne ogrzewanie systemu Mahr’a. W 1935 roku w X-lecie powstania diecezji częstochowskiej ufundowano wielki dzwon ku czci NMP Królowej Polski. W 1948 roku położono posadzkę z piaskowca norymberskiego. W latach 1946-49 zbudowano organy o 101 głosach, wykonane przez firmę Biernackiego z Krakowa, dodając w późniejszych latach jeszcze 9 głosów, łącznie z szamadą hiszpańską. W 1947 roku staraniem Cechów Rzemiosła Chrześcijańskiego w Częstochowie pomalowano całą katedrę, wybudowano główny ołtarz oraz zaczęto realizować nastawę ołtarzową. W dniu 29 października 1950 roku, w uroczystość Chrystusa Króla, biskup Teodor Kubina, zamykając zasadniczy etap budowy i wyposażenia świątyni dokonał uroczystej konsekracji katedry.
Źródło: Bazylika Archikatedralna Świętej Rodziny
PK
