Bp Antoni Długosz: Podczas każdej Mszy św. uobecniamy wydarzenia krzyża

Zgodnie z wielowiekową tradycją w Wielki Piątek Kościół nie sprawuje Eucharystii, ale liturgię Męki Pańskiej. W bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie 19 kwietnia liturgii tej przewodniczył bp senior Antoni Długosz.

W rozmowie z Radiem Fiat bp Długosz wyjaśnił, jakie przesłanie płynie z Wielkiego Piątku Męki Pańskiej:

[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2019/04/1LITURGIA_MEKI_PANSKIEJ_ARCHIKATEDRA_DLUGOSZ_19_04_2019.mp3]

Liturgia rozpoczęła się w ciszy. W procesji wejścia nie był niesiony krzyż ani świece. Nie używano również kadzidła. Po dojściu do ołtarza, który od zakończenia Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek pozostaje bez krzyża, świeczników i obrusów, celebrans wraz z diakonami padli na twarz (jest to tzw. prostracja). Wszyscy modlili się przez chwilę w ciszy.

Następnie bp Antoni Długosz odśpiewał modlitwę i rozpoczęła się liturgia słowa, której kulminacyjnym momentem była Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według św. Jana. Odśpiewali ją, z podziałem na role, diakoni i klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie:

[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2019/04/2LITURGIA_MEKI_PANSKIEJ_ARCHIKATEDRA_EWANGELIA_19_04_2019.mp3] [audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2019/04/LITURGIA_MEKI_PANSKIEJ_ARCHIKATEDRA_DRUGA_CZESC_MEKI_19_04_2019-1.mp3]

W homilii bp Antoni Długosz omawiał postawę osób, które towarzyszyły Jezusowi podczas Jego męki:

[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2019/04/3LITURGIA_MEKI_PANSKIEJ_ARCHIKATEDRA_HOMILIA_DLUGOSZ_19_04_2019.mp3]

Liturgię słowa zakończyła uroczysta modlitwa powszechna, która składała się z dziesięciu wezwań: za Kościół święty, papieża, wszystkie stany Kościoła, katechumenów, o jedność chrześcijan, za Żydów, niewierzących w Chrystusa, niewierzących w Boga, rządzących państwami, za strapionych i cierpiących. W modlitwie powszechnej Kościół pamięta o każdym człowieku, ponieważ zbawienie, jakie Chrystus wysłużył nam przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie, ma charakter powszechny.

Drugą częścią wielkopiątkowej liturgii była adoracja krzyża. Diakon, w asyście usługujących niosących zapalone świece, przyniósł zasłonięty krzyż. Następnie przekazał go biskupowi, który odsłonił krzyż w trzech etapach, za każdym razem śpiewając antyfonę: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata”. Wierni odpowiadali: „Pójdźmy z pokłonem” i klękali, oddając cześć krzyżowi. Po jego odsłonięciu rozpoczęła się adoracja krzyża. Celebrans, kapłani i wierni przechodzili procesjonalnie przed krzyżem, klękali przed nim i całowali go. Podczas adoracji śpiewano na przemian suplikacje („Święty Boże, Święty mocny…”) z pieśnią „Ludu, mój ludu”. Po zakończeniu adoracji krzyż umieszczono na ołtarzu.

Trzecią częścią liturgii Męki Pańskiej była Komunia św. Posługujący nakryli ołtarz obrusem oraz umieścili na nim korporał i mszał. Diakon przyniósł do ołtarza z kaplicy adoracji puszkę z Najświętszym Sakramentem. Po Modlitwie Pańskiej kapłani rozdali Komunię św.

Po modlitwie po Komunii diakon wystawił na ołtarzu Najświętszy Sakrament w monstrancji i okrył go białym welonem. Po okadzeniu Najświętszy Sakrament przeniesiono w uroczystej procesji do Grobu Pańskiego. Wierni będą go tam adorować do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej.

Maciej Orman