Głosić Chrystusa – zadanie dla wszystkich

abp Depo

List pasterski Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego
na czas pracy duszpasterskiej i katechetycznej
w nowym roku szkolnym 2014/2015

Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu człowieka !

Wielkość daru kanonizacji św. Jana Pawła II nie pozwala nam ograniczać dziękczynienia za jego życie i świętość do jednego dnia, tygodnia czy też miesiąca. Rozciągając w czasie nasze uwielbienie Boga nie możemy jednak zapominać
o jeszcze większym obowiązku, jakim jest poznawanie i wprowadzanie w życie nauczania wielkiego papieża, a naszego rodaka. Święto Podwyższenia Krzyża, którym rozpoczynamy Tydzień Wychowania Chrześcijańskiego skłania nas do przypomnienia najważniejszej prawdy, którą jest tajemnica ukrzyżowania
i zmartwychwstania Chrystusa. Jest ona dla nas mocą i mądrością Bożą, choć dla zeświecczonego świata, wydaje się ona być nadal głupstwem
i zgorszeniem.

I. Miłość jako dar Boga

Dzisiejsza liturgia słowa Bożego objawia nam sedno nauki krzyża. Jest nim prawda o nieskończonej miłości Boga do człowieka. Słowa Ewangelii: Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony (J 3, 16) możemy nazwać sercem Ewangelii. W Chrystusie i przez Niego Bóg objawił swoją miłość wobec każdego człowieka i pragnie, aby człowiek odpowiedział na tę miłość. Oto pierwsze przesłanie Krzyża. Nie przekreśla ono prawdy o naszej ludzkiej kondycji po upadku pierwszych rodziców, bo jak głosi św. Paweł „wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”. Wręcz przeciwnie, prawda o Bożym planie zbawienia przypomina, że grzeszny człowiek potrzebuje odkupienia. To odkupienie dokonało się na krzyżu przez śmierć Jezusa Chrystusa. W roku kanonizacji św. Jana Pawła II przypominamy sobie jego aktualne wołanie
z pierwszej, programowej encykliki o Odkupicielu człowieka, wzywającej nas do osobistej odpowiedzi. Rozpoczynając uroczyście swój pontyfikat Jan Paweł II wołał: Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, ustrojów ekonomicznych i politycznych, szerokich dziedzin kultury, cywilizacji, rozwoju. Nie lękajcie się! Chrystus wie, „co jest
w człowieku”. Tylko On to wie! (22.10.1978)

II. Nowa ewangelizacja

Pierwsze sakramentalne otwarcie się na Chrystusa dokonało się w nas
w sakramencie chrztu świętego. Domaga się ono jednak nieustannej aktualizacji, aby potwierdzać słowem i życiem, że CHRYSTUS jest naszym Panem
i Zbawicielem. Już samo imię JEZUS oznacza: „Bóg jest naszym zbawieniem; Bóg zbawia”. Ale ten dar zbawienia w Chrystusie zobowiązuje nas do posłuszeństwa wiary i wypełnienia Jego woli. Przyjąć zatem Jezusa i uczynić Go rzeczywistym Panem naszego życia w każdej okoliczności, która nas spotyka – oto cel nowej ewangelizacji.
Po raz pierwszy mówił o niej św. Jan Paweł II podczas apostolskiej pielgrzymki do ojczyzny w czerwcu 1979 r. Wówczas nie tylko przypomniał, że tam, gdzie stawia się krzyż, powstaje znak, że rozpoczyna się ewangelizacja, ale wezwał Kościół w Polsce do nowej ewangelizacji. Jeśli wówczas słowa papieża zaskoczyły niektórych, to dziś po 35 latach od tego momentu, nikt nie ma wątpliwości, że nowej ewangelizacji potrzebujemy wszyscy. Przypomniał o tym papież Franciszek w swojej adhortacji o głoszeniu Ewangelii we współczesnym świecie. Zwrócił on uwagę, że nowa ewangelizacja nie tylko dotyczy osób ochrzczonych, którzy jednakże nie żyją zgodnie z wymaganiami chrztu św., czy też tych, którzy nie znają Jezusa Chrystusa lub Go zawsze odrzucali, ale na pierwszym miejscu tych, którzy choć uczestniczą w życiu sakramentalnym Kościoła, pozostają smutni i zatrwożeni. Stawiam zatem pytania:
Czy jest w nas radość wiary, czy nasze serca rozpalone ogniem Ducha Świętego pragną wyznawać i przekazywać wiarę innym? Czy raczej przypominamy Apostołów zamkniętych w wieczerniku z obawy przed Żydami?
Gdy docierają do nas szokujące obrazy i informacje o prześladowaniach za wiarę i męczeńskiej śmierci tysiąca chrześcijan w Iraku, na Bliskim Wschodzie,
w Nigerii i w wielu innych miejscach świata, czy możemy spać spokojnie oraz myśleć, że nic się nie stało? Czy nadal będziemy się lękać, czy też odważnie wyznawać wiarę w Jezusa w szkole, zakładzie pracy, na ulicy, w życiu społecznym i politycznym? Czy szokujące statystyki, które mówią, że co 5 minut ginie jeden chrześcijanin za wiarę, a w ciągu minionego roku zginęło ich ponad 105 tysięcy nas nie poruszają, pobudzając do ufnej modlitwy?

III. Potrzeba świadectwa

W sytuacji, w której przyznawanie się do wiary jest źle oceniane w pewnych kręgach i środowiskach, a katolicy stają się najbardziej poniżaną i dyskryminowaną grupą w Polsce, jakże aktualne staje się wołanie św. Jana Pawła II z czerwca
1997 r. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu rodzinnym czy społecznym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych i szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Bo jak mówi poeta: Tylko pod tym Krzyżem, tylko pod tym znakiem, Polska będzie Polską, a Polak Polakiem.
Podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa oto droga nowej ewangelizacji. Nie jest ona łatwa, a tym bardziej możliwa bez pomocy Ducha Świętego, którego nieustannie powinniśmy przyzywać. Nowa ewangelizacja nie może też być próbą natychmiastowego przyciągnięcia — za pomocą nowych metod — wielkich mas ludzi, którzy oddalili się od Kościoła. Ewangelizować – jak nauczał papież Benedykt XVI, to zdobyć się na odwagę rozpoczęcia od nowa,
z pokorą — od skromnego ziarenka, pozwalając Bogu zarządzić, kiedy i jak ma się ono rozwinąć (por. Mk 4, 26-29). W tej perspektywie, nikt nie może powiedzieć: jestem niepotrzebny, to nie dla mnie. Wręcz przeciwnie świadectwo życia i słowa każdego z nas mogą stać się skromnym zasiewem, z którego Bóg rozwinie wielkie rzeczy. Dla Kościoła nadszedł czas zaangażowania nas wszystkich i każdego
w nową ewangelizację (RMi) 3).

IV. Nasze inicjatywy i wyzwania

Chcemy zatem jako Kościół Częstochowski podjąć z nowym zapałem zadanie głoszenia i wyznania Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego
i Zmartwychwstałego na wszelkie możliwe sposoby. Dlatego ogłaszam rozpoczęty już rok szkolny 2014/2015 Rokiem Ewangelizacji. Będziemy od Maryi – Gwiazdy Nowej Ewangelizacji uczyć się nie tylko zawierzenia Bogu, ale również odpowiedzialności za przekaz wiary.
Sposobnością do głębokiej refleksji na temat nowej ewangelizacji będzie
I Archidiecezjalny Kongres Nowej Ewangelizacji, który odbędzie się w dniach 19 – 21 września br. w Radomsku. Celem kongresu, przeżywanego pod hasłem: „Nowa Ewangelizacja Wszystkim”, będzie między innymi próbą odpowiedzi na pytanie: „JAK?” docierać do współczesnego człowieka z orędziem Ewangelii. Kongres, na który składać się będą: modlitwa, refleksja teologiczna, dzielenie się doświadczeniem wiary oraz wyjście ewangelizacyjne jest adresowany – jak sam tytuł wskazuje – do wszystkich. Szczególnie podkreślam potrzebę świadectwa ze strony kapłanów, osób życia konsekrowanego, nauczycieli i katechetów, członków ruchów, stowarzyszeń, bractw i parafialnych rad duszpasterskich Archidiecezji Częstochowskiej.
Zachęcam i zapraszam do udziału w całym kongresie, a także do udziału
w spotkaniach otwartych dla wszystkich. Rozpoczniemy Mszą św. w piątek
19 października o godz. 1800 w kościele św. Lamberta. Szczegółowe informacje
o kongresie i zapisach znajdziemy na plakatach i stronie internetowej www.dlaewangelizacji.pl. Dzieło kongresu polecam modlitwie szczególnie ludzi chorych i cierpiących, których całym sercem zapraszam w miesiącu wrześniu do udziału w tradycyjnych pielgrzymkach do wyznaczonych sanktuariów naszej Archidiecezji.
Oddaję Was wszystkich w opiekę Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej i proszę o modlitwę w intencji mojej posługi.

Z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen!

/-/ + Wacław Depo
Arcybiskup Metropolita Częstochowski

*********

Kuria Metropolitalna Częstochowa, 9 września 2014 r.
w Częstochowie
L.dz. 1374
Z a r z ą d z e n i e

Powyższy list należy odczytać we wszystkich kościołach i kaplicach w niedzielę 14 września br.

/-/ + Antoni Długosz
Wikariusz Generalny