Obłóczyny w częstochowskim seminarium

W niedzielne przedpołudnie w kościele seminaryjnym pw. Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana odbyła się uroczystość obłóczyn, czyli przyjęcia stroju duchownego przez alumnów. Podczas Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem rektora Seminarium ks. Grzegorza Szumerę, 7 alumnów z archidiecezji częstochowskiej i diecezji sosnowieckiej przyjęło sutannę. W uroczystej Mszy św. uczestniczyły rodziny i przyjaciele kleryków oraz księża proboszczowie i wikariusze z ich rodzinnych parafii.

– Jest to dla nas bardzo ważny dzień. Jest to co prawda głównie zewnętrzna zmiana, bo jeszcze nie jesteśmy księżmi. Natomiast to wyraźny znak dla świata i ludzi, że chcemy przynależeć do Chrystusa. Cieszymy się bardzo z tego powodu i wierzymy, że będziemy nosić ten strój godnie, dla Jezusa – mówi jeden z kleryków przyjmujących sutannę, Paweł Wilk.

W Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie obłóczyny odbywają się na III roku, kiedy studenci już skończyli kurs filozofii i zaczynają studiować świętą teologię.

– Sutanna będzie nam nieustanie przypominać jaką drogą zmierzamy i do czego nas Pan Bóg powołał. Kiedy codziennie będziemy ją zakładać będziemy pokazywać ludziom, ale też sobie, że chcemy oddać się Chrystusowi. Jest to zmiana zewnętrzna, ale wraz z nią przychodzi też zmiana serca – mówi kl. Maciej Byrczek.

Warto wspomnieć, że strój duchownych Kościoła katolickiego w pierwszych 4 wiekach nie różnił się od codziennego stroju mieszkańców. Składał się on z długiej sukni (czyli tuniki rzymskiej), płaszcza, pasa i obuwia. Obecny strój księży pochodzi od „vestis talaris” tzn. sukni sięgającej kostek, która została przejęta przez kler, kiedy pod wpływem barbarzyńców w VI wieku w życiu świeckim zaczęto używać krótszych strojów. Do jej noszenia zobowiązał duchowieństwo już synod w Bradze (572 r.), a następne przepisy kontynuowały ten zwyczaj. W 1589 r. używanie tego stroju zalecił obligatoryjnie papież Sykstus V. Z czasem ustalił się zwyczaj, że duchowni nosili sutanny w kolorze czarnym. Sutanna to znak niewinności, pokory oraz odejścia od upodobań świata.

Od dnia obłóczyn sutanna staje się codziennym strojem seminarzystów. Stanowi ona czytelny i wyrazisty znak wyboru przez alumna drogi kapłańskiej i zobowiązuje go do bardziej dojrzałego przeżywania tej decyzji.