27 grudnia wspominamy św. Jana, Apostoła i Ewangelistę
W trzecim dniu oktawy Bożego Narodzenia w liturgii wspominany jest św. Jan, Apostoł i Ewangelista. W tym dniu, po Mszach św. księża święcą wino – jest to tradycja sięgająca czasów średniowiecza.
Jan był synem Zebedeusza i Salome, młodszym bratem Jakuba Starszego, pracował jako rybak. Ewangelia odnotowuje obecność Jana podczas Przemienienia na Górze Tabor, przy wskrzeszeniu córki Jaira oraz w czasie konania i aresztowania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. Z kolei w Dziejach Apostolskich święty Jan występuje jako nieodłączny towarzysz świętego Piotra.
Jan przebywał przez wiele lat w Jerozolimie, w Samarii, a następnie w Efezie. Tam też napisał Ewangelię i trzy listy apostolskie. Kierował niektórymi gminami chrześcijańskimi w Małej Azji.
Dziś po Mszach świętych kapłani święcą wino, które do kościołów przynoszą wierni. Tradycja tego obrzędu związana jest z wydarzeniem z życia świętego Jana, który pobłogosławił kielich zatrutego wina, wypił je i przeżył, by nawrócić niewiernego. Kościół podaje wiernym poświęcone wino, a kapłan mówi: „Pij miłość Jana w imię Ojca, Syna i Ducha świętego. Amen”.
Jan jest patronem Albanii i Azji Mniejszej, aptekarzy, a także zawodów związanych z pisaniem i przepisywaniem. W ikonografii święty Jan przedstawiany jest jako stary apostoł, czasami jako młodzieniec w tunice i płaszczu, rzadko jako rybak. Jego atrybutami są m.in. orzeł oraz kielich.
Najsłynniejszy kościół, którego patronem jest święty Jan, to Papieska Arcybazylika Najświętszego Zbawiciela, śś. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty na Lateranie. Matka i Głowa Wszystkich Kościołów Miasta i Świata. Relikwie świętego znajdują się m.in. w kościele świętych Brata Alberta i Andrzeja Apostoła w Warszawie.
Źródło: IAR