31. rocznica sakry biskupiej abp. Stanisława Nowaka
25 listopada przypada 31. rocznica święceń biskupich abp. Stanisława Nowaka, arcybiskupa seniora archidiecezji częstochowskiej.
Arcybiskup Stanisław Nowak urodził się 11 lipca 1935 roku w Jeziorzanach. Po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1958 roku. Sakrę biskupią otrzymał 25 listopada 1984 roku w częstochowskiej katedrze Świętej Rodziny. – Pamiętam, że prowadzili mnie do katedry procesyjnie. W odpowiednim czasie padłem na ziemię – w prochu posadzki katedry częstochowskiej się znalazłem, a potem powstałem. Nałożono na mnie ręce, namaszczono. Uczynił to kardynał Glemp, ówczesny prymas Polski, w towarzystwie asystencji kardynała Franciszka Macharskiego, mojego dotychczasowego biskupa, i biskupa Juliana Groblickiego, który był wtedy biskupem pomocniczym w Krakowie – wspomina abp Stanisław Nowak.
W czasie pełnienia obowiązków metropolity częstochowskiego arcybiskup senior erygował 90 parafii, ustanowił Akcję Katolicką Archidiecezji Częstochowskiej, zapoczątkował działalność Caritas Diecezji Częstochowskiej, przeniósł również Częstochowskie Wyższe Seminarium Duchowne z Krakowa do Częstochowy. – Każde powołanie nowej parafii było ważne, te wielkie rocznice. Bardzo ważne było to, że w pewnej chwili diecezja stała się archidiecezją. Byłem ponad osiem lat biskupem dla wielkiej diecezji terenowo. Diecezja została podzielona, ale podniesiono ją do rangi archidiecezji, powstała metropolia. To były te wielkie wydarzenia, nie mówiąc o tych, kiedy Piotr nawiedził naszą ziemię. A wśród tych odwiedzin naprawdę wielkim wydarzeniem było spotkanie Ojca Świętego z młodzieżą – wymienia arcybiskup senior.
Jako motto swojej posługi kapłańskiej abp Stanisław Nowak wybrał słowa św. Pawła: „Miłość Chrystusa przynagla nas”, natomiast jako dewizę biskupią przyjął słowa: „Chce pod krzyżem stać przy Tobie”.
KK