Abp Depo w Wieluniu: Bogu zawierzamy pokój

W sobotę 1 września na odrestaurowanych fundamentach wieluńskiej fary odprawiona została Msza św. w intencji ofiar II wojny światowej oraz ich rodzin. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił abp metropolita częstochowski Wacław Depo. Duchowny nawiązał do konieczności pamięci o wydarzeniach sprzed 79 lat oraz do tego, aby z historii wyciągać odpowiednie wnioski. – Dzisiaj tutaj w Wieluniu, jak co roku stajemy na modlitwie w Eucharystii, aby Bogu polecać niewinne ofiary czasu przemocy, gwałtu i bezprawia. Dzień 1 września 1939 roku, jak cała historia II wojny światowej i czasów powojennych, ujawniły otchłań zła, do jakiego zdolne są zbrodnicze ideologie i systemy polityczne, które odwróciły się od Boga, przekreślając Jego prawa. Był to czas terroru, więzień, egzekucji, wywózek, negacji praw obywatelskich i niepewności jutra. Na pasach niemieckich żołnierzy były wypisane bluźniercze słowa: „Gott mit uns” – „Bóg po naszej stronie”. Tak tylko może podpisywać się ludobójca i bluźnierca. Przywołując 79. rocznicę wybuchu II wojny światowej i dramat naszego miasta, jego mieszkańców, w tym także obywateli tego miasta pochodzenia żydowskiego, jako ludzie modlitwy, chcemy powierzyć Bogu, który jest Panem i Władcą narodów, wielką sprawę pokoju. Jesteśmy bowiem przekonani, że autentyczny i trwały pokój nie jest owocem jedynie umów politycznych i zgody pomiędzy wybitnymi jednostkami świata, czy narodami. Pokój jest zawsze darem Boga dla tych, którzy Mu ufają i wprowadzają światło Jego praw w porządek praw ludzkich, które służą człowiekowi – mówił w homilii abp Wacław Depo.

Na Mszy św. zgromadziło się duchowieństwo na czele z kanonikami Kapituły Kolegiackiej w Wieluniu, parlamentarzyści, przedstawiciele władz państwowych, samorządowych i wojewódzkich, kombatanci, świadkowie zbombardowania Wielunia we wrześniu 1939 r., rodziny ofiar II wojny światowej i młodzież szkolna. Po zakończonej Eucharystii nastąpiło symboliczne złożenie kwiatów i odsłonięcie tablic upamiętniających 10 poległych obywateli Wielunia w trakcie pierwszych dni września.

Niemcy zrzucili na Wieluń łącznie 380 bomb, które zabiły ok. 1200 osób, w tym dzieci i chorych. Miasto zostało zniszczone w 70 proc. a samo ścisłe centrum w 90 proc., m.in. ratusz miejski i budynki sakralne – kościół farny, klasztor poaugustiański oraz synagoga. Najtrudniejsza sytuacja dla polskiej ludności katolickiej, w okresie II wojny światowej, istniała w tzw. Kraju Warty, do którego została włączona część diecezji częstochowskiej, w powiększonym powiecie wieluńskim. Od samego początku kapłani z terenu ziemi wieluńskiej zostali poddani represjom. W listopadzie 1939 roku Niemcy aresztowali 7 kapłanów katolickich i pastora ewangelickiego z Wielunia. 6 października 1941 r. wszyscy kapłani zostali aresztowani i wywiezieni do obozu przejściowego w Konstantynowie k. Łodzi, a stamtąd do obozu koncentracyjnego Dachau. W sumie do obozu w Dachau zostało wywiezionych 55 kapłanów z ziemi wieluńskiej (w tym 2 zakonników).

W latach 1939-1945 zostało zamordowanych 61 duchownych diecezji częstochowskiej, w tym dwóch kapłanów wieluńskich: ks. Maksymilian Binkiewicz i ks. Ludwik Gietyngier, którzy zostali beatyfikowani przez Jana Pawła II w dniu 13 czerwca 1999 r. w Warszawie.

PNP