Dziedzictwo św. Dominika nie traci na aktualności!

Modlitwa św. Dominika, obraz autorstwa El Greca

8 sierpnia Kościół obchodzi liturgiczne wspomnienie św. Dominika Guzmana, pochodzącego z Hiszpanii prezbitera, żyjącego i posługującego na przełomie XII i XIII wieku. Jego testament duchowy, mimo upływu ponad 800 lat, wciąż jest bardzo żywy, zwłaszcza dzięki mobilności i elastyczności zakonu, który stworzył.

Powołany przez niego w średniowieczu Zakon Kaznodziejski, nazywany potocznie „dominikanami”, współcześnie wykorzystuje nowoczesne metody komunikacji za pośrednictwem portali społecznościowych, by w XXI wieku skutecznie głosić Ewangelię wśród młodego pokolenia. Mimo upływu stuleci i mimo nowych narzędzi ewangelizacji, dziedzictwo św. Dominika pozostało niezmienne, co szerzej wyjaśnia br. Kacper z Krakowa, spędzający lato w Sanktuarium Matki Bożej Gidelskiej:

[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2022/08/1_wspomnienie_dominika_kacper_08_08.mp3]

Św. Dominik został zapamiętany jako człowiek gorliwej modlitwy i adoracji, a z uwagi na ciągłą wędrówkę, często modlił się w drodze, pieszo przemierzając nierzadko ogromne dystanse w obszarach dzikich i odludnych. Podróżniczy charakter jego posługi wypływał z przekonania, że głosić Ewangelię należy zwykłym ludziom, rozmawiając z nimi prostymi słowami, co skłaniało go do ciągłych podroży, podczas których nieustannie ewangelizował:

[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2022/08/2_wspomnienie_dominika_kacper_08_08.mp3]

Św. Dominik urodził się w Hiszpanii, jednak jego kult szczególnie mocno rozwinął się w Bolonii na północy Włoch, gdzie w 1220 roku po raz pierwszy zebrała się kapituła generalna zakonu dominikanów. Zmarł 6 sierpnia 1221 roku. Został kanonizowany przez papieża Grzegorza IX 13 lat później, w 1234 roku. W 1946 roku, w oparciu o badania czaszki świętego, stworzono popiersie, które oddaje prawdziwość jego rysów twarzy. Znajduje się ono w Bazylice św. Dominika w Bolonii.