Rekolekcje wielkopostne z bł. Carlem Acutisem

W tym roku rekolekcje dla uczniów Katolickiej Branżowej Szkoły I Stopnia Specjalnej oraz Katolickiej Szkoły Specjalnej Przysposabiającej do Pracy odbyły się w dniach 27-29 marca 2023 r. w Katolickiej Szkole Specjalnej SPSK im. św. Antoniego z Padwy w Częstochowie. Poprowadził je ks. dk. Mariusz Mroczkowski, katecheta.
Rekolekcje odbyły się w dwóch grupach wiekowych. Udział wzięło ponad 100 osób. Uczniowie z Katolickiej Branżowej Szkoły I Stopnia Specjalnej mieli swoje spotkania od poniedziałku do wtorku od godz. 8.10, natomiast uczniowie z Katolickiej Szkoły Specjalnej Przysposabiającej do Pracy przychodzili na spotkania na godz. 11.00, a w środę, wszyscy uczestniczyli w rekolekcjach o godz. 10.00. Temat, jaki został podjęty w czasie rekolekcji brzmiał: Za jakim duchem idziecie? Podróż do nieba z bł. Carlem Acutisem – Gościem z Włoch.
W pierwszym dniu rekolekcji ks. Mariusz mówił o bł. Carlu Acutisie – młodym, rozmodlonym, wysportowanym chłopaku, którego wybrał na tegoroczny czas rekolekcji jako Przewodnika w tej drodze. Dzięki też temu, że były obecne relikwie bł. Carla uczniowie wraz z nauczycielami mogli wspólnie prosić o Jego wstawiennictwo dla siebie oraz dla swoich bliskich. Rekolekcjonista zachęcał uczestników, aby prosili Gościa tegorocznych rekolekcji o świętość dla siebie, ponieważ nie ma nic piękniejszego i radosnego niż to: żyć, kochając Boga i drugiego człowieka.
Następnie ks. Mariusz poprowadził nabożeństwo Drogi Krzyżowej z bł. Carlem Acutisem dla dwóch grup: dzieci oraz młodzieży. Prosił uczniów oraz nauczycieli, aby wspólnie kroczyli drogą krzyżową, kierując się pokornym świadectwem życia i postawy Przewodnika, tych rekolekcji. Przypomniał, że życie bł. Carla łączyła silna więź z Jezusem poprzez codzienne słuchanie słowa Bożego, ale także, że posiadał zamiłowanie do technologii informacyjnych. Podczas choroby nigdy nie utracił radości życia – tak dzielił się informacjami z uczestnikami prowadzący.
Drugiego dnia miało miejsce nabożeństwo pokutne z bł. Carlem Acutisem, które zostało poprowadzone przez ks. diakona Mariusza. Zachęcał On uczniów oraz nauczycieli do skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania (spowiedzi) twierdząc, że jest to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu wiary każdego chrześcijanina.
Analizując przypowieść o Synu Marnotrawnym zaznaczył słuchającym, że to, co opisane jest w Ewangelii, odbywa się za każdym razem, gdy przez swój grzech odchodzimy z domu Ojca, marnujemy skarb Jego miłości do siebie, kiedy jest nam źle i kiedy idziemy do spowiedzi. Wspomniał, co prawda, że ,,ksiądz nie rzuca się nikomu na szyję” – jak Ojciec na swojego syna w przypowieści, ale jest tylko pośrednikiem pomiędzy człowiekiem a kochającym Bogiem, który nigdy nie przestaje na syna, czy córkę czekać i gdy osoba wyznaje swoje grzechy to Jezus przygarnia Ją do swojego serca. Dzięki temu staję się człowiek Jego ukochanym dzieckiem, a skarb, który został przez daną osobę zmarnowany otrzymuje się na nowo.
Rekolekcjonista wspomniał uczestnikom, że z pomocą dla nich przychodzi ich rówieśnik bł. Carlo, który spowiadał się nawet raz w tygodniu. Dzięki temu był w stanie coraz lepiej kochać Boga i ludzi. W ten sposób ks. Mariusz pomógł uczestnikom zmierzyć się z refleksją nad ich słabymi i mocnymi stronami w formie pewnego badania. Polegało ono na tym, że dzieci i młodzież odpowiadali na pytania w swoim sercu, które zadawane zostały przez Niego, a następnie już wspólnie poszukiwali odpowiedzi – jakich mógłby udzielić bł. Carlo! Dzięki temu uczniowie zauważyli z jaką dobrocią, miłością wypływającą z serca podchodził bł. Acutis do Pana Boga, do drugiego człowieka, do samego siebie, oraz do całej przyrody. Następnie dzieci oraz młodzież skorzystała z sakramentu pokuty
i pojednania.
Ostatniego dnia rekolekcji odbyła się Eucharystia. W kazaniu ks. dr Jacek Marciniec mówił o tym, aby wszyscy w wolności podjęli decyzję opowiedzenia się za Jezusem i podążali przez życie w wyznaczonym przez Niego kierunku. Następnie po przerwie obiadowej nastąpiła adoracja Najświętszego Sakramentu, która była zwieńczeniem rekolekcji wielkopostnych. Ks. Mariusz w swoich rozważaniach odnosił się do Miłosiernego Serca Jezusa – Miłości, która zgodziła się na samotność, uwięzienie, poniżenie oraz Tej, która oddała całą Siebie. Uczestnicy w czasie uwielbienia podchodzili do Najświętszego Sakramentu, aby oddać po spowiedzi św. swoje postanowienia Jezusowi – który jest Miłością. Rekolekcjonista zapraszał dzieci oraz młodzież do zapalania światełka – jako symbolu obecności ,,że ja z Tobą, Panie Jezu – jestem w tym czasie, bo Cię Kocham”. To był piękny znak dziecka do swojego Ojca.
Na zakończenie rekolekcji ksiądz diakon Mariusz życzył wszystkim wytrwałego podążania za Jezusem, a jeżeli zdarzą się upadki, to jak najszybszego powstawania z grzechów. Wyraził wdzięczność, że była to wielka przygoda i też dla Niego – poznania wyjątkowego Świętego. Nazwał bł. Carla – latarnią morską. Latarnią, która świeci i przyciąga do samego Boga. Dlatego prosił uczestników rekolekcji, aby zawsze byli blisko Pana Boga. Byli zawsze na Eucharystii, a nie opuszczali spotkania z Jezusem – pod postacią chleba oraz szli za głosem bł. Acutisa, który zawsze powtarzał, że ,,Eucharystia jest autostradą do nieba”. Na zakończenie udzielił błogosławieństwa relikwiami bł. Carla Acutisa i na pamiątkę, tego przepięknego, wspólnego czasu rozdał wszystkim obecnym pamiątkowy obrazek-magnes z modlitwą do bł. Carla o Jego wstawiennictwo u Pana Boga.

Świadectwa uczniów oraz nauczycieli po przeżytych rekolekcjach:
Ula (kl. 1ab) – Tegoroczne rekolekcje jeszcze bardziej zbliżyły mnie do Pana Jezusa. Minęły bardzo szybko. A skoro szybko – to też fajnie, bo jak coś mija szybko to jest miło, np. religia, w-f. Podczas rekolekcji miałam trudną sytuację, ale po ucałowaniu relikwii czułam się dobrze.

Dagmara (kl. 3 c) – W czasie tych rekolekcji dowiedziałam się, że warto chodzić do spowiedzi. Warto się spowiadać, ponieważ tak można oczyścić się z grzechów i porozmawiać z Panem Bogiem. Nawet, jeśli ktoś długo nie był u spowiedzi, to niech się nie boi. Jeszcze lepiej, gdy się pójdzie do spowiedzi – jak najszybciej.

Sebastian (kl. 3 ab) – Najbardziej w czasie tych rekolekcji spodobał mi się bł. Carlo – o którym wspominał ks. Mariusz. Zachęcił mnie w ten sposób do tego, aby zawsze być dobrym dla wszystkich i każdemu pomagać – jak Carlo. Być również szczerym przed Bogiem i chodzić do Kościoła z radości, a nie z musu.

Arek (kl. 2 ab) – Na rekolekcjach nauczyłem się, żeby przebaczać ludziom i ufać przede wszystkim Jezusowi. Dowiedziałem się również, żeby złe rzeczy wyrzucać do kosza, a dobre – zachowywać w swoim sercu. Tak samo jak czynił to bł. Carlo – który był cytowany przy każdej stacji Drogi Krzyżowej. Pamiętam, że każda chwila naszego życia zapisuje się w Sercu Boga.

Kacper (kl. 2 cd) – Rekolekcje dla mnie były bardzo ciekawe i dzięki nim jeszcze bardziej przygotowałem się do Świąt Wielkanocnych. Cieszę się z tego, że mogłem zapalić światełko przy Panu Jezusie – aby pokazać Mu, że jestem przy Nim. W środę, kiedy przyjąłem Pana Jezusa poczułem się lekko na duchu. Wzruszyła mnie również postać bł. Carla – pomimo ciężkiej choroby On się nie poddawał, ale poprzez czynienie dobrych uczynków trafił do nieba. Ksiądz Mariusz w sposób humorystyczny pokazał mi, że na drodze spotykamy różne znaki drogowe – których potrzebuję, aby bezpiecznie dotrzeć do nieba.

Agata (kl. 3 de) – Zrozumiałam, że trzeba starać się o jeszcze lepszą postawę chrześcijańską. Nasz Ksiądz zachęcił nas, abyśmy w czasie adoracji złożyli na karteczkach swoje postanowienia, które podjęliśmy w czasie pierwszego dnia rekolekcji. Dlatego postanowiłam, że zacznę pomagać rodzinie (o wiele więcej) w obowiązkach domowych.

Dominik (kl. 1 cd) – Najbardziej jestem wdzięczny księdzu, że mogłem służyć przy Ołtarzu z kolegami w czasie tych rekolekcji. Słowa, które usłyszałem o bł. Carlu Acutisie dają mi dużo do myślenia. Pamiętam z rekolekcji, że On nigdy nikogo nie bił, nie mścił się, ale podchodził do każdego z uśmiechem i życzliwością. Dlatego, też będę się starał tak zachowywać.

p. Agnieszka – Dziękuję serdecznie za czas dany mi, abym się nawróciła. Wiele się nauczyłam. Na przykład dowiedziałam się od naszego ,,Księciunia”, że podczas mojej drogi muszę szukać przyjaźni i miłości z Panem Bogiem, ale też i z bliskimi – jak to czynił bł. Carlo Acutis – który opiekował się ubogimi oraz bezdomnymi. Zapamiętałam, taki epizod – jak bł. Carlo podzielił się z ubogim człowiekiem parą butów.

p. Rafał – Trzydniowe rekolekcje w naszej szkole, były wspaniałym duchowym czasem przygotowującym nas do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Wielkim osobistym przeżyciem dla mnie było skupienie i radość wśród naszych uczniów, w chwili kiedy dowiedzieli się o obecności bł. Carla Acutisa za sprawą Jego relikwii, które każdy z nas mógł zobaczyć i ucałować. Wszystkie rozważania oparte na Jego słowach w pełni docierały do naszych serc. Przepięknym podsumowaniem tych trzech dni była możliwość skorzystania z sakramentu pokuty oraz obecność na Eucharystii, a także wspólna słowno-muzyczna adoracja Pana Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie. Podczas tej adoracji mogliśmy się wsłuchiwać w Żywe Słowo Boże poprzez czytaną Ewangelię oraz przytaczanie rozważań naszego gościa bł. Carla.

p. Wiesława – Dziękuję Jezusowi za ten czas tegorocznych rekolekcji. Pamiętam dzień drugi – w którym spotkaliśmy się na nabożeństwie pokutnym w naszej szkolnej kaplicy. Przyrzekłam sobie wtedy, że wraz z moją mamą – która jest w podeszłym wieku przystąpimy wspólnie do sakramentu spowiedzi. Natomiast czas Świąt Wielkanocnych spędzimy w moim domu wraz z całą rodziną. Carlo, dziękuję Ci, za ten czas!

p. Olga – Rekolekcje te pomogły mi spojrzeć na swoje postępowanie w codziennym życiu. Był to dla mnie wartościowy czas do przygotowania się do Wielkiego Tygodnia i Świąt Wielkiej Nocy. Prowadzona przez ks. Mariusza Droga Krzyżowa i jej rozważania posłużyły mi w przemyśleniach jak odnaleźć drogę do Boga. Był to dla mnie dobry czas.

źródło: KSS SPSK w Częstochowie