Św. Benedykt: człowiek szkoły służby Pańskiej
11 lipca 2022 roku w tynieckim opactwie obchodzono uroczystość św. Ojca Benedykta, Opata. Mszy pontyfikalnej przewodniczył i homilię wygłosił opat Szymon Hiżycki. Podkreślił, że św. Benedykt był człowiekiem służby Pańskiej, który wszystko to, co miał, potrafił obrócić na Bożą chwałę. Wolność od przywiązania do rzeczy ziemskich nadawała życiu św. Benedykta właściwy kierunek. Jak podkreślał kaznodzieja, dzięki swym cnotom św. Benedykt oraz patroni kościoła w Tyńcu, Święci Apostołowie Piotr i Paweł, do dziś podpowiadają, jak służyć Bogu.
Homilia opata Szymona Hiżyckiego:
[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2022/07/opat_Szymon_Hizycki_homilia-11_07_2022.mp3]Podczas Eucharystii miał miejsce obrzęd przyjęcia – po okresie nowicjatu – dwóch osób do wspólnoty oblatów tynieckich. Przyrzeczenia stałe oblatów świeckich Opactwa Świętych Apostołów Piotra I Pawła w Tyńcu złożyli Marlena i Krzysztof Kordalscy.
[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2022/07/przyjecie-oblatow.mp3]Oblaci z rąk opata Szymona Hiżyckiego otrzymali Regułę św. Benedykta. To symboliczny gest, bowiem tekst Reguły dobrze jest znany nie tylko benedyktyńskim mnichom, ale także oblatom, a słowa prologu: Słuchaj, synu, nauk mistrza i nakłoń [ku nim] ucho swego serca. Napomnienia łaskawego ojca przyjmuj chętnie i wypełniaj skutecznie… i mnisi i oblaci recytować mogą z pamięci w każdym miejscu i czasie.
[audio:https://fiat.fm/wp-content/uploads/2022/07/przyjecie-oblatow-2.mp3]Oblaci tynieccy mają swoją stronę internetową, na której znaleźć można m.in. wyjaśnienie tego, kim jest oblat benedyktyński: Święty Benedykt z Nursji (ok. 480–547) proponuje, aby z całą świadomością i zdecydowaniem podjąć to zasadnicze dążenie i uczynić z niego program życia. Kandydatom zgłaszającym się do klasztoru stawia tylko jedno pytanie: Czy prawdziwie szukają Boga? Ci, którzy nie mają powołania monastycznego, ale pragną na swej drodze życia podjąć ten sam program, mają możliwość zostać oblatami benedyktyńskimi (łac. oblatio = oddanie, ofiarowanie, poświęcenie). Jest to forma życia, w której człowiek, nie zmieniając swego stanu, ale wiążąc się przyrzeczeniami z konkretną wspólnotą benedyktyńską, kieruje się w codzienności tą samą Regułą, co mnisi żyjący w klasztorze.
Aleksandra Mieczyńska
